Stoelyoga voor dove mensen met een fysieke en/of verstandelijke beperking, kan dat?

Als ik mensen vertel dat ik stoelyoga geef aan dove mensen met een fysieke en/of verstandelijke beperking, krijg ik meestal de vraag: “Kan dat? Hoe doe je dat dan?” Het leuke is, dat in deze vraag meteen al de beperking van onze eigen mind duidelijk wordt.

Geen van de cliënten die meedoen vragen zich namelijk af of ze dit wel of niet kunnen m.b.t. hun beperking. Iedere dinsdag en donderdagochtend mag ik stoelyoga geven aan dove cliënten van de Noorderbrug. Nergens wordt het effect van yoga en andere ontspanningstechnieken voor mij zo duidelijk zichtbaar als bij hen. Dat zie ik aan hoe iemand bijvoorbeeld stopt met tandenknarsen tijdens de les. Hoe iemand zomaar uit zichzelf een oefening begint te doen omdat dat precies is wat op dat moment nodig is. Dat zie ik doordat iemand  de ogen dicht blijft houden omdat er diepe ontspanning is ontstaan. Of dat hoor ik doordat cliënten vertellen dat ze ook thuis yoga doen of doordat een begeleidster zegt: “Oh, wat is het hier lekker rustig zeg.”

Nergens anders krijg ik ook zulke eerlijke en pure feedback als hier. Zo kan iemand ineens roepen: “Hanneke, wat doe je nou, wat is dit nou voor stomme oefening.“ Of: “Hé, hoe kan dat nou, ik voel deze oefening wel aan de linker kant, maar niet aan de rechter kant.” Weer een ander kan helemaal in staking gaan met een bepaalde oefening, om welke reden dan ook. En dit alles is ok, en misschien  juist wel dankzij de beperking.

En ikzelf geniet iedere week van deze lessen en leer misschien nog wel meer van hen, dan zij van mij.

Is yoga voor iedereen?

‘Ik ben niet lenig’, ‘ik ben te dik’, ‘yoga is niks voor mij hoor’, ‘yoga is veel te zweverig.’  

Dit zijn uitspraken die ik vaak hoor. Mijn antwoord is dan ook. ‘Ja, yoga is voor iedereen die het verlangen heeft om meer balans en flexibiliteit te creëren in het hoofd en lichaam of om welke reden dan ook. En nee, je hoeft niet lenig en slank te zijn.’

Momenteel is de jongste cursist 15 en de oudste 81. Geen lichaam is hetzelfde en ieder lichaam heeft zijn eigen mogelijkheden en beperkingen. Respect hebben voor je lichaam, je grenzen kennen, jezelf op een gezonde manier uitdagen, je leren ontspannen en luisteren naar de wijsheid van je lijf, is waar het wat mij betreft in yoga om gaat.

En alle bijkomstigheden als een vitaler lichaam, meer ontspanning, een betere nachtrust, meer energie en noem maar op, krijg je er gratis bij.

Hartelijke groet Hanneke

Gedachten…..
Het kan heerlijk zijn om in gedachten te zijn, te mijmeren, te dromen. De beste gedachten ontstaan vaak zomaar, als je niks doet, als je schoonmaakt, hardloopt, bijna indut of onder de douche staat. Ze ontstaan wanneer onze hersenen even rust krijgen, niet alert hoeven te zijn. Deze gedachten kunnen de potentie hebben om iets te creëren, een oplossing voor een probleem aan te dragen of ze vragen om meer positieve aandacht.

Daarnaast hebben we ook nog heel veel andere gedachten die gaan over hoe het zou moeten zijn, over problemen, over teleurstellingen, to-do lijstjes, gesprekken in ons hoofd met andere mensen, noem het maar op. Doorgaans besteden we hier, ironisch genoeg, 90 procent meer tijd aan.

Ons lichaam reageert onmiddellijk op wat we denken. Denken we aan stressvolle zaken, dan reageert ons lichaam daarop met het produceren van stresshormonen. Het brengt ons lichaam in staat van paraatheid om de stresssituatie (of deze er wel of niet echt is) te handelen. Het lichaam stopt met herstelwerkzaamheden als bijvoorbeeld het verteren van voedsel. We zetten spanning vast in ons lichaam, waardoor we hoofdpijn, rugpijn of andere pijntjes krijgen.

Andersom geldt hetzelfde, namelijk dat ons lichaam ook reageert op positieve gedachten. Dit zorgt voor stroming, ontspanning, de aanmaak van onze geluks-hormonen.

Om ons lichaam te laten herstellen heeft eigenlijk vooral ons brein rust nodig.

Deepak Chopra zegt in een van zijn meditaties dat je gedachten er zijn maar stop met ze te labelen, ze te veroordelen en ze te analyseren. Na het beluisteren van deze meditatie, ben ik mezelf gaan trainen in het stoppen van aandacht geven aan energie slurpende gedachten. Bij iedere niet helpende gedachte zeg ik in gedachten op een neutrale manier ‘stop’ tegen mezelf. Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit ik de eerste paar dagen wel een paar 100 keer op een dag stop tegen mezelf heb gezegd. Tot er een moment kwam waarop ik me realiseerde dat ik tijd over hield en gedachten simpelweg oplossen als je er geen aandacht aan geeft om zo weer ruimte te creëren voor onze positieve gedachten.

Doe je brein een plezier en zeg stop.

Hoe fijn zou het zijn om voornamelijk in ruimte te leven. ’s Morgens opstaan wanneer de dag je roept. De kinderen naar school brengen wanneer zij er klaar voor zijn. Vakantie nemen wanneer je het nodig hebt. Meteen een dag vrij nemen zodra in het voorjaar de eerste zonnestralen je weer verwarmen.

Het is goed en heerlijk om te dromen. Elke creatie is tenslotte begonnen met een gedachte die een droom werd en daarmee werkelijkheid. Vaak kan er zo veel meer dan je denkt. Zonder dromen en fantaseren was Inyoga er nooit gekomen.

Maar realiseren vraagt ook een praktische inslag en door durven gaan bij angst, tegenslagen, teleurstellingen en tegenwerking. En niet te vergeten het lef om in het diepe te springen en de moed om het oude los te laten. Dit zijn vaak de redenen waarom we onze dromen en verlangens laten varen. En dan verdwijnt ook heel geleidelijk ons gevoel van ruimte.

Mijn yogaleraar Ron van der Post zei eens:

Met een kalme mind, kan je gerust veel ballen in de lucht houden.

Ik denk dat deze zin de kern bevat van leven in ruimte. Een uitdaging voor mij, en vast voor veel anderen. Steeds meer realiseer ik me dat we een keuze hebben in hoe we denken, voelen en reageren en dat we zo onze eigen ruimte creëren waarin het mag stromen en leven.